اثر حفاظتی دانه خرفه (portulaca oleracea l.) بر سطوح پلاسمایی سیستاتین c، کاتپسین s و کراتینین در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: دیابت بیماری مزمن متابولیکی است که موجب التهاب در دستگاه قلب و عروق و کلیه می شود. مطالعات نشان دادند استفاده ازگیاهان دارویی می تواند در کاهش التهاب مؤثر باشد، ولیکن اثربخشی گیاه خرفه به خوبی مشخص نشده است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر مصرف دانه خرفه بر سطوح پلاسمایی سیستاتین c، کاتپسین s و کراتینین در زنان میانسال مبتلا به دیابت نوع2 می باشد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 14زن مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی و مساوی به گروه های مداخله و کنترل تقسیم شدند میزان مصرف دانه خرفه 5/7 گرم در روز (5/2 و 5 گرم در نهار و شام، به ترتیب) بود. خون گیری قبل و 48 ساعت پس از آخرین مداخله انجام شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون های t زوجی و مستقل انجام شد (05/0≥p). نتایج: غلظت سیستاتین c ، کاتپسین s، کراتینین و پروفایل لیپیدی پس از هشت هفته مصرف دانه خرفه در گروه مداخله کاهش معنی داری یافت (05/0p<). همچنین بین دو گروه فقط در سیستاتین c, کاتپسین s تفاوت معنادار مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به تغییرات نشانگران بیوشیمیایی مداخله مطالعه مشخص شد، مصرف دانه خرفه موجب بهبودی در سطوح بیومارکرهای آسیب قلبی و کلیوی و پروفایل لیپیدی افراد دیابتی می شود. البته برای نتیجه گیری دقیق تر نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.